Wij denken veel. Over onszelf en de wereld. Iedere maand publiceren we een nieuwe overdenking van een van ons op ons Instagram-kanaal. Deze maand overdacht Wytze Veenstra, technisch producent.

Trigger warning: in onderstaand bericht word een mening weer gegeven waar u het wel of niet of misschien een beetje mee eens kunt zijn.

Tijdens een voorstelling die ik gemaakt heb over anorexia kregen we achteraf van het publiek te horen dat ze eigenlijk vonden dat we een trigger warning hadden moeten geven vooraf aan de voorstelling over anorexia. Want de voorstelling ging over anorexia en dat was triggerend volgens haar, niet dat het haar erg getriggerd had maar er zouden best wel eens mensen kunnen zijn die dit als triggerend zouden kunnen ervaren. 

Rekening houdend met het gevoel van die persoon wilde een aantal spelers dit meteen toepassen bij de volgende voorstelling omdat ze bang waren ‘weer’ iemand te kwetsen.

Wat mij opvalt is dat de angst voort de reactie van de ander op de mogelijkheid om iemand te kwetsen steeds groter wordt. Dat die mening van de ander daarin belangrijker wordt dan het feit of je wel of niet iemand gekwetst hebt.

Maar waarom maakt ons die mening zoveel uit? Het gaat toch niet om die mening?

Ik had best moeite met een opleidingsgenoot die transgender man is. Niet om het feit dat hij in het verkeerde lichaam zit en dat wil veranderen, nee dat vind ik helemaal top en moet hij vooral doen. 

Nee, ik had moeite met de gespannen sfeer die er ontstond rondom dit onderwerp. 

Wanneer er de grap gemaakt werd richting een groep jongens, waar hij onderdeel van was, “kom op dames even door werken”. Werd diegene die de grap maakte van alle kanten besprongen want het was een MAN en hij moest gelijk behandeld worden.

Hij vond dit overigens niet erg en voelde zich op dat moment onderdeel van de mannengroep.

Ik vraag me af wat er gebeurt wanneer we bij alles wat we zeggen rekening moeten houden met het feit dat er eventueel iemand gekwetst kan worden. Word het dan niet een heel erg bekrompen geheel? 

Voor mij zit het veel meer in het feit dat we eenieder zijn/haar/hen eigen leven moeten laten leiden en hen daarin respecteren.